abvedit books

Мојот избор за македонски автор во месец септември е Живко Грозданоски - Последното име на иднината.

Провокативен наслов со необична приказна која опфаќа цела генерација на едно семејство. Едниот дел од приказната е за корумпираното општество во Босна, каде што еден градежен инженер од Германија добива меѓународен проект за изградба на тунел во Босна. Притисоците за корупција доаѓаат од сите страни, а инженерот Јоха не планира да подлегне, па дури и кога се работи за неговиот шеф, главниот надзорник. Во другиот дел е опфатен личниот живот на инженерот Јоха, кој зад себе ја остава неговата сопруга Ирис, која го чека во Германија. Дејството започнува од детските години на Јоха, во доцните шеесетти години на минатиот век, а трае сè до иднината. Една преубава слика за животот и професијата на еден градежен инженер отсликана преку богатото раскажувачко перо на овој македонски писател. Многу ми е драго што откривам сè поголем број квалитетни македонски автори, меѓу кои во мојот список влегува и Живко Грозданоски. Ќе ви пуштам еден цитат што ја отсликува љубовта меѓу Јоха и Ирис, љубов што опстојува цел живот и во различни и необични форми, без разлика што тие долго време живеат во различни држави. Мене цитатот многу ми се допадна, особено затоа што тоа е момент кога Јоха и Ирис за првпат се гледаат по долго време. Книгата ви ја препорачувам за да можете да уживате и вие во неа.

,,Јоха ја гушна, и се почувствува како да влегол дома. Небаре Ирис, на само нејзе својствен начин, ги беше оставила во Јена клучевите од нивната куќа на Ема Хајнц, а сепак со себе го понела сето она што за Јоха беше дом."

facebook.com/groups/

книги , Македонија

Денис Бојаров-група: Размена на книги и книжевни муабети

abvedit уторак, 10. септембар 2019.

ЈАНА е првата македонска јутјуберка која го скрши мразот и започна да ги снима на македонски јазик своите авантури за целиот свет.

Станува збор за најновиот анимиран филм за деца ЈАНА во кој девојчето Јана раскажува за своите необични авантури во Волшебната книжарница, ги носи своите најмлади гледачи во волшебниот свет на книгите и им ја развива љубовта кон читањето.

„Здраво, другарчиња! Јас сум Јана! Претплатете се на мојот јутјуб-канал. Бесплатно е! :) Гледајте ги моите видеа, читајте ги моите сликовници и бидете дел од моите неверојатни авантури во Волшебната книжарница“, стои на најновиот јутјуб-канал.

Веднаш по објавувањето на првата епизода се редат неверојатен број прегледи, а поддршка на новата јутјуберка дадоа и нашите најголеми јутјуб-ѕвезди, GP и STEFFONATOR. „Конечно македонска јутјуберка! Мразот е скршен! Браво за Просветно дело за овој прекрасен проект за деца“, изјавија јутјуберите.

Од издавачката куќа Просветно дело, која го лансираше овој најнов проект, изјавија: „Се обидуваме да понудиме најнови решенија за најмладите кои ќе претставуваат мотивација и поттик за читање. Оттука, ја создадовме јутјуберката Јана која ги снима своите авантури на својот јутјуб-канал и ги прераскажува во своите книги така што најмладите ќе можат и да ги гледаат нејзините епизоди и да ги читаат нејзините книги.“

faktor.mk

книги , Македонија

ЈАНА, првата македонска јутјуберка, го скрши мразот

abvedit

Родната куќа на познатиот писател Стале Попов е сместена во близина на една од најпознатите Македонски цркви – Св. Илија, во веќе иселеното Мариовско село Мелница.

И самата во очајна состојба, оваа куќа претставува единствен показател за некогашниот живот во ова село.

Стале Попов (25 мај 1902 – 10 март 1965) бил македонски раскажувач и романсиер. Роден е во селото Мелница, Мариово. Произлегува од селска средина. Неговите стари, по традиција, биле земјоделци, но меѓу нив имало и школувани. Уште како дете бил сведок на тешкиот живот на своите соселани, кои живееле ропски живот под турските аги и бегови како обесправена раја. Неговите биле малку поимотни и културно поиздигнати, зашто од нив имало и свештеници. Основно образование завршил во с. Витолиште (Мариовско). Започнал да учи гимназија во Прилеп, а завршил богословија во Битола и Теолошки факултет во Белград. Сепак, тој никогаш не се запопил, а пред Втората светска војна работел како земјоделец, дрвар, овчар, трговец, бакал, службеник во тогашната Народна скупштина, општински чиновник, шумар, тутунски работник.
Во текот на НОБ го помагал партизанското движење, додека за време на бугарската окупација на Македонија бил интерниран во Неврокопско (Бугарија). По ослободувањето на земјата Стале Попов станува претседател на Околискиот народен одбор во Прилеп, потоа работи како управник на Шумската дирекција, за на крај, се до пензионирањето, да и се посвети на педагошката дејност како професор по македонски јазик во Прилеп и Скопје. Починал во Скопје на 10 март 1965 година.

Творештво

Стале Попов започнал многу рано да пишува, но како писател се оформил непосредно по ослободувањето. Првите раскази “Мице Касапче” и “Петре Андов” ги објавил во списанието “Современост”. Вистинска литературна афирмација доживеал со својот прв роман “Крпен живот” (1953). Веднаш потоа напишал цела серија свои дела и станал еден од најплодните романсиери и раскажувачи на нашата македонска литература. Следната година го издал вториот дел од “Крпен живот”, како и “Опасна печалба” (1954). Две години подоцна го објавил романот “Толе Паша”, а потоа и “Калеш Анѓа” (1958), “Дилбер Стана” (1958), “Мариовскиот панаѓур” (1961), “Мариовски раскази” и “Итар Пејо” (раскази). Во ракопис оставил богато литературно наследство од необјавена проза (раскази и романи). “Шаќир војвода” (роман), “Необично дете” (роман), “Доктор Орешкоски” (роман) и две збирки раскази.

itarpejo.org

книги , Македонија

Родната куќа на Стале Попов, с. Мелница,Мариово

abvedit петак, 6. септембар 2019.

September 6, 2019

На својот прв консултативен состанок одржан на 04 септември 2019 година, жири-комисијата за доделување на наградата „Антево перо“ во состав: проф. д-р Венко Андоновски (претстедател), д-р Атина Цветаноска и Жорж Поповски (членови), констатираше дека за Конкурсот има голем интерес, што се огледа и од пристигнатите 87 авторски ракописи. Изразувајќи нескриено задоволство од рекордниот одзив на овој Конкурс, посветен на нашиот поетски великан Анте Поповски, Комисијата констатира дека во голем број од пристигнатите збирки е присутно вистинско шаренило од теми, умешно и успешно обработени, што севкупно ги чини поетски дела со респектабилни естетски вредности.

Раководејќи се од севкупниот впечаток и целовитоста на поетскиот израз, од мноштвото пристигнати наслови, Комисијата во поширокиот избор за доделување на наградата „Антево перо“, ги издвои следниве поетски ракописи: „Капе времето“ на Виолета Танчева Златева, „Јазикот на светлината“ на Сузана В. Спасовска, „Градот“ на Иван Џепаровски, „Дупка“ на Александра Димитрова, „Граници“ на Михајло Свидерски, „Ѕидање на времето“ на Искра Пенева, „Музеј на чувствата“ на Јосип Коцев и „Кожена душа“ на Емануела Ковачевска. Редоследот на номинираните нема вредносно значење.

Жири комисијата не го крие своето задоволство што и покрај постоењето на голем број поетски фестивали и награди во земјава, годинава името на Анте Поповски беше дополнителен мотив рекорден број автори да конкурираат за поетското признание „Антево перо“. Со чувство на особена радост, Комисијата ги споделува и податоците за извонредниот одзив на млади автори, како и за учеството на Конкурсот на автори кои творат на македонски јазик од Австралија, Шведска и Србија.

Антево перо

nomads.mk

книги , Македонија

Осум наслови во конкуренција за наградата за поезија „Антево Перо“

abvedit

Промоцијата ќе се одржи во Метаноја на 3 септември (вторник) во 20 чaсот.

Промотор на книгата ќе биде Проф. д-р Ана Димишковска.

Збирката содржи трудови кои авторот ги изработил за време на докторските студии и опфаќаат теми од областа на древната кинеска филозофија, неоконфуцијанизмот и некои современи аспекти на кинеската филозофија, вклучувајќи и компаративни трудови. Истата претставува единствена потемелна разработка на теми од кинеската филозофија од македонски автор, достапна на македонски јазик.

Стаматов дипломирал и магистрирал на Катедрата по филозофија на Универзитетот “Св. Кирил и Методиј” во Скопје, а докторирал на Националниот централен универзитет во Тајван во областа на кинеската филозофија. Автор е на книгата Тао на Небото и Земјата: Проблемот на Едното кај таоизмот и конфучијанизмот и на многубројни трудови на македонски, кинески и англиски јазик.

Стаматов живее во Тајван и е професор на Универзитетот Минг Чуан.

cooltura.mk

Македонија

Промоција на книгата „Збирка есеи од кинеската филозофија“ од авторот д-р Александар Стаматов, во издание на Аз-буки.

abvedit уторак, 3. септембар 2019.

Во издание на ЈОУ градска библиотека „Гоце Делчев“ од Гевгелија деновиве излезе од печат теориското дело „Потенцијалите на жанрот крими-драма преку сценариото за игран филм Се викам Слобода“ од Стефан Марковски.

Делото е магистерски труд на авторот одбранет на Катедрата за филмско и ТВ сценарио при Факултетот за драмски уметности – Скопје и се состои од 2 сегменти: анализа на техники, развој на карактери и приказна за сценарио во контекст на жанрот крими-драма во современиот македонски и западен филм и самото сценарио за долгометражен игран филм „Се викам Слобода“.

Во рецензијата кон ова сценарио и теоретска разработка надополнета од препорака за филмска продукција потпишана од тричлена комисија, ред. проф. Владимир Блажевски, ред. проф. м-р Лазар Секуловски и ред. проф. д-р Сашко Насев се наведува:

„Преку оваа приказна се разработуваат акутни општествени состојби на нашето совремие, но најважно е тоа што самото сценарио како предлошка за игран филм создава една нова, за себеси, уметничка реалност. Во сценариото „Се викам Слобода“ авторот прво го дефинира екстровертниот живот и колективниот дух на младите, урбани граѓани. Во тој квантум на бигори, соништа и недостаток на слобода, но, и преку специфична постапка својствена на неговиот авторски, зрел писателски јазик, тој го прецизира својот индивидуален однос кон животот и времето, актуелните теми и третманот на средината кон оние што се како нас, ама не се исти.“

Од анализите во овој труд произлегува дека доминантен облик на драма, како од аспект на вкупна продукција, така и од аспект на прифатеност кај публиката, во досегашната македонска кинематографија е историската драма, додека хибридниот жанр крими-драма, како и самата филмска естетика на обратното, за разлика од она што е случај со светските тенденции, кај нас се едни од најслабо прифатените.

cooltura.mk

книги , Македонија

Објавена книгата : Потенцијалите на жанрот крими-драма преку сценариото за игран филм Се викам Слобода

abvedit

Poetry and Miscellany

Friday was International Women’s Day. Today’s post offers a belated tie-in with that day. The poems for today are by Gwerful Mechain, a rare female voice among Medieval Welsh poets. Little is known of her life, other than that she was from Mechain in Powys (eastern Wales) and lived in the latter half of the 15th century. As Kate Gramich notes in her essay Orality and Morality: Early Welsh Women’s Poetry, Gwerful, like other female poets, did not feel as bound to Welsh poetic tradition and strict adherence to meter and form as her male counterparts. As Gramich states, “when she wanted to write conventionally and correctly, she was perfectly able to do so, and when she didn’t want, she enthusiastically broke the rules.” And break them she did! Her poem, I’r Cedor/To The Vagina, takes to task all the male poets who wrote about various aspects of the female body—hair, eyes, arms, breasts—but ignored the most feminine part, which she goes on to praise. In I’w Gwr Am Ei Churo/To Her Husband for Beating Her, she issues a strongly worded curse, while adhering to standard englyn meter and form. We'll start, though, with a more benign poem, The Snowfall, highlighting her range of topics. This is from The Oxford Book of Welsh Verse in English, Gwyn Thomas, editor.

Now then, I’ll say no more, and simply yield to Gwerful.

THE SNOWFALL

White flour, earth-flesh, a cold fleece on the mountain,
Small snow of the chill black day;
Snow like a platter, bitter cold plumage,
A softness sent to entrammel me.

White snow on the cold hill above
Has blinded me and soaked my clothes.
By the Blessed God!
I had no hope I should ever get to my house.

I’W GWR AM EI CHURO/TO HER HUSBAND FOR BEATING HER

[from Kate Gramich, Orality and Morality: Early Welsh Women’s Poetry]

Dager drwy goler dy galon—ar osgo
I asgwrn dy ddwyfron;
Dy lina dyr, dy law’n don,
A’th gleddau i’th goluddion.

A dagger through your heart’s ire—on a slant
To reach your breast bone
May your knee break, your hand wither
And your weapons go to your enemies.

I’R CEDOR/TO THE VAGINA

Pob rhyw brydydd, dydd dioed,
mul frwysg, wladaidd rwysg erioed,
noethi moliant, nis gwrantwyf,
anfeidrol reiol yr wyf,
am gerdd merched y gwledydd
a wnaethant heb ffyniant ffydd
yn anghwbl iawn, ddawn ddiwad,
ar hyd y dydd, rho Duw Dad:
moli gwallt, cwnsallt ceinserch,
a phob cyfryw sy fyw o ferch,
ac obry moli heb wg
yr aeliau uwchlaw'r olwg;
moli hefyd, hyfryd dwf,
foelder dwyfron feddaldwf,
a breichiau gwen, len loywlun,
dylai barch, a dwylaw bun.

The complete text in Welsh can be found here

The following English translation by Dafydd Johnston appeared in his edited volume Canu Maswedd yr Oesoedd Canol / Medieval Welsh Erotic Poetry (Tafol, 1991), and is available on-line:

Every foolish drunken poet,
boorish vanity without ceasing,
(never may I warrant it,
I of great noble stock,)
has always declaimed fruitless praise
in song of the girls of the lands
all day long, certain gift,
most incompletely, by God the Father:
praising the hair, gown of fine love,
and every such living girl,
and lower down praising merrily
the brows above the eyes;
praising also, lovely shape,
the smoothness of the soft breasts,
and the beauty's arms, bright drape,
she deserved honour, and the girl's hands.
Then with his finest wizardry
before night he did sing,
he pays homage to God's greatness,
fruitless eulogy with his tongue:
leaving the middle without praise
and the place where children are conceived,
and the warm quim, clear excellence,
tender and fat, bright fervent broken circle,
where I loved, in perfect health,
the quim below the smock.
You are a body of boundless strength,
a faultless court of fat's plumage.
I declare, the quim is fair,
circle of broad-edged lips,
it is a valley longer than a spoon or a hand,
a ditch to hold a penis two hands long;
cunt there by the swelling arse,
song's table with its double in red.
And the bright saints, men of the church,
when they get the chance, perfect gift,
don't fail, highest blessing,
by Beuno, to give it a good feel.
For this reason, thorough rebuke,
all you proud poets,
let songs to the quim circulate
without fail to gain reward.
Sultan of an ode, it is silk,
little seam, curtain on a fine bright cunt,
flaps in a place of greeting,
the sour grove, it is full of love,
very proud forest, faultless gift,
tender frieze, fur of a fine pair of testicles,
a girl's thick grove, circle of precious greeting,
lovely bush, God save it.

skiminocycle.blogspot.com

книги , books