Родната куќа на Стале Попов, с. Мелница,Мариово

Родната куќа на познатиот писател Стале Попов е сместена во близина на една од најпознатите Македонски цркви – Св. Илија, во веќе иселеното Мариовско село Мелница.
И самата во очајна состојба, оваа куќа претставува единствен показател за некогашниот живот во ова село.
rod_kuk_stale_popov
Popov-StaleСтале Попов (25 мај 1902 – 10 март 1965) бил македонски раскажувач и романсиер. Роден е во селото Мелница, Мариово. Произлегува од селска средина. Неговите стари, по традиција, биле земјоделци, но меѓу нив имало и школувани. Уште како дете бил сведок на тешкиот живот на своите соселани, кои живееле ропски живот под турските аги и бегови како обесправена раја. Неговите биле малку поимотни и културно поиздигнати, зашто од нив имало и свештеници. Основно образование завршил во с. Витолиште (Мариовско). Започнал да учи гимназија во Прилеп, а завршил богословија во Битола и Теолошки факултет во Белград. Сепак, тој никогаш не се запопил, а пред Втората светска војна работел како земјоделец, дрвар, овчар, трговец, бакал, службеник во тогашната Народна скупштина, општински чиновник, шумар, тутунски работник.
Во текот на НОБ го помагал партизанското движење, додека за време на бугарската окупација на Македонија бил интерниран во Неврокопско (Бугарија). По ослободувањето на земјата Стале Попов станува претседател на Околискиот народен одбор во Прилеп, потоа работи како управник на Шумската дирекција, за на крај, се до пензионирањето, да и се посвети на педагошката дејност како професор по македонски јазик во Прилеп и Скопје. Починал во Скопје на 10 март 1965 година.

Творештво

Стале Попов започнал многу рано да пишува, но како писател се оформил непосредно по ослободувањето. Првите раскази “Мице Касапче” и “Петре Андов” ги објавил во списанието “Современост”. Вистинска литературна афирмација доживеал со својот прв роман “Крпен живот” (1953). Веднаш потоа напишал цела серија свои дела и станал еден од најплодните романсиери и раскажувачи на нашата македонска литература. Следната година го издал вториот дел од “Крпен живот”, како и “Опасна печалба” (1954). Две години подоцна го објавил романот “Толе Паша”, а потоа и “Калеш Анѓа” (1958), “Дилбер Стана” (1958), “Мариовскиот панаѓур” (1961), “Мариовски раскази” и “Итар Пејо” (раскази). Во ракопис оставил богато литературно наследство од необјавена проза (раскази и романи). “Шаќир војвода” (роман), “Необично дете” (роман), “Доктор Орешкоски” (роман) и две збирки раскази.

itarpejo.org

abvedit петак, 6. септембар 2019.
Осум наслови во конкуренција за наградата за поезија „Антево Перо“



September 6, 2019
На својот прв консултативен состанок одржан на 04 септември 2019 година, жири-комисијата за доделување на наградата „Антево перо“ во состав: проф. д-р Венко Андоновски (претстедател), д-р Атина Цветаноска и Жорж Поповски (членови), констатираше дека за Конкурсот има голем интерес, што се огледа и од пристигнатите 87 авторски ракописи. Изразувајќи нескриено задоволство од рекордниот одзив на овој Конкурс, посветен на нашиот поетски великан Анте Поповски, Комисијата констатира дека во голем број од пристигнатите збирки е присутно вистинско шаренило од теми, умешно и успешно обработени, што севкупно ги чини поетски дела со респектабилни естетски вредности.
Раководејќи се од севкупниот впечаток и целовитоста на поетскиот израз, од мноштвото пристигнати наслови, Комисијата во поширокиот избор за доделување на наградата „Антево перо“, ги издвои следниве поетски ракописи: „Капе времето“ на Виолета Танчева Златева, „Јазикот на светлината“ на Сузана В. Спасовска, „Градот“ на Иван Џепаровски, „Дупка“ на Александра Димитрова, „Граници“ на Михајло Свидерски, „Ѕидање на времето“ на Искра Пенева, „Музеј на чувствата“ на Јосип Коцев и „Кожена душа“ на Емануела Ковачевска. Редоследот на номинираните нема вредносно значење.
Жири комисијата не го крие своето задоволство што и покрај постоењето на голем број поетски фестивали и награди во земјава, годинава името на Анте Поповски беше дополнителен мотив рекорден број автори да конкурираат за поетското признание „Антево перо“. Со чувство на особена радост, Комисијата ги споделува и податоците за извонредниот одзив на млади автори, како и за учеството на Конкурсот на автори кои творат на македонски јазик од Австралија, Шведска и Србија.

abvedit
Промоција на книгата „Збирка есеи од кинеската филозофија“ од авторот д-р Александар Стаматов, во издание на Аз-буки.




Промоцијата ќе се одржи во Метаноја на 3 септември (вторник) во 20 чaсот. 
Промотор на книгата ќе биде Проф. д-р Ана Димишковска.
Збирката содржи трудови кои авторот ги изработил за време на докторските студии и опфаќаат теми од областа на древната кинеска филозофија, неоконфуцијанизмот и некои современи аспекти на кинеската филозофија, вклучувајќи и компаративни трудови. Истата претставува единствена потемелна разработка на теми од кинеската филозофија од македонски автор, достапна на македонски јазик.
Стаматов дипломирал и магистрирал на Катедрата по филозофија на Универзитетот “Св. Кирил и Методиј” во Скопје, а докторирал на Националниот централен универзитет во Тајван во областа на кинеската филозофија. Автор е на книгата Тао на Небото и Земјата: Проблемот на Едното кај таоизмот и конфучијанизмот и на многубројни трудови на македонски, кинески и англиски јазик.
Стаматов живее во Тајван и е професор на Универзитетот Минг Чуан.

abvedit уторак, 3. септембар 2019.
Објавена книгата : Потенцијалите на жанрот крими-драма преку сценариото за игран филм Се викам Слобода




Во издание на ЈОУ градска библиотека „Гоце Делчев“ од Гевгелија деновиве излезе од печат теориското дело „Потенцијалите на жанрот крими-драма преку сценариото за игран филм Се викам Слобода“ од Стефан Марковски.

Делото е магистерски труд на авторот одбранет на Катедрата за филмско и ТВ сценарио при Факултетот за драмски уметности – Скопје и се состои од 2 сегменти: анализа на техники, развој на карактери и приказна за сценарио во контекст на жанрот крими-драма во современиот македонски и западен филм и самото сценарио за долгометражен игран филм „Се викам Слобода“.
Во рецензијата кон ова сценарио и теоретска разработка надополнета од препорака за филмска продукција потпишана од тричлена комисија, ред. проф. Владимир Блажевски, ред. проф. м-р Лазар Секуловски и ред. проф. д-р Сашко Насев се наведува:
  • „Преку оваа приказна се разработуваат акутни општествени состојби на нашето совремие, но најважно е тоа што самото сценарио како предлошка за игран филм создава една нова, за себеси, уметничка реалност. Во сценариото „Се викам Слобода“ авторот прво го дефинира екстровертниот живот и колективниот дух на младите, урбани граѓани. Во тој квантум на бигори, соништа и недостаток на слобода, но, и преку специфична постапка својствена на неговиот авторски, зрел писателски јазик, тој го прецизира својот индивидуален однос кон животот и времето, актуелните теми и третманот на средината кон оние што се како нас, ама не се исти.“
Од анализите во овој труд произлегува дека доминантен облик на драма, како од аспект на вкупна продукција, така и од аспект на прифатеност кај публиката, во досегашната македонска кинематографија е историската драма, додека хибридниот жанр крими-драма, како и самата филмска естетика на обратното, за разлика од она што е случај со светските тенденции, кај нас се едни од најслабо прифатените.

abvedit
Day 9: Gwerful Mechain: A Female Voice in Medieval Welsh Poetry



Poetry and Miscellany

Friday was International Women’s Day. Today’s post offers a belated tie-in with that day. The poems for today are by Gwerful Mechain, a rare female voice among Medieval Welsh poets. Little is known of her life, other than that she was from Mechain in Powys (eastern Wales) and lived in the latter half of the 15th century. As Kate Gramich notes in her essay Orality and Morality: Early Welsh Women’s Poetry, Gwerful, like other female poets, did not feel as bound to Welsh poetic tradition and strict adherence to meter and form as her male counterparts. As Gramich states, “when she wanted to write conventionally and correctly, she was perfectly able to do so, and when she didn’t want, she enthusiastically broke the rules.” And break them she did! Her poem, I’r Cedor/To The Vagina, takes to task all the male poets who wrote about various aspects of the female body—hair, eyes, arms, breasts—but ignored the most feminine part, which she goes on to praise. In I’w Gwr Am Ei Churo/To Her Husband for Beating Her, she issues a strongly worded curse, while adhering to standard englyn meter and form.  We'll start, though, with a more benign poem, The Snowfall, highlighting her range of topics.  This is from The Oxford Book of Welsh Verse in English, Gwyn Thomas, editor.

Now then, I’ll say no more, and simply yield to Gwerful.

THE SNOWFALL

White flour, earth-flesh, a cold fleece on the mountain,
Small snow of the chill black day;
Snow like a platter, bitter cold plumage,
A softness sent to entrammel me.

White snow on the cold hill above
Has blinded me and soaked my clothes.
By the Blessed God!
I had no hope I should ever get to my house.

I’W GWR AM EI CHURO/TO HER HUSBAND FOR BEATING HER

[from Kate Gramich, Orality and Morality: Early Welsh Women’s Poetry]

Dager drwy goler dy galon—ar osgo
I asgwrn dy ddwyfron;
Dy lina dyr, dy law’n don,
A’th gleddau i’th goluddion.

A dagger through your heart’s ire—on a slant
To reach your breast bone
May your knee break, your hand wither
And your weapons go to your enemies.


I’R CEDOR/TO THE VAGINA

Pob rhyw brydydd, dydd dioed,
mul frwysg, wladaidd rwysg erioed,
noethi moliant, nis gwrantwyf,
anfeidrol reiol yr wyf,
am gerdd merched y gwledydd
a wnaethant heb ffyniant ffydd
yn anghwbl iawn, ddawn ddiwad,
ar hyd y dydd, rho Duw Dad:
moli gwallt, cwnsallt ceinserch,
a phob cyfryw sy fyw o ferch,
ac obry moli heb wg
yr aeliau uwchlaw'r olwg;
moli hefyd, hyfryd dwf,
foelder dwyfron feddaldwf,
a breichiau gwen, len loywlun,
dylai barch, a dwylaw bun.

The complete text in Welsh can be found here

The following English translation by Dafydd Johnston appeared in his edited volume Canu Maswedd yr Oesoedd Canol / Medieval Welsh Erotic Poetry (Tafol, 1991), and is available on-line:

Every foolish drunken poet,
boorish vanity without ceasing,
(never may I warrant it,
I of great noble stock,)
has always declaimed fruitless praise
in song of the girls of the lands
all day long, certain gift,
most incompletely, by God the Father:
praising the hair, gown of fine love,
and every such living girl,
and lower down praising merrily
the brows above the eyes;
praising also, lovely shape,
the smoothness of the soft breasts,
and the beauty's arms, bright drape,
she deserved honour, and the girl's hands.
Then with his finest wizardry
before night he did sing,
he pays homage to God's greatness,
fruitless eulogy with his tongue:
leaving the middle without praise
and the place where children are conceived,
and the warm quim, clear excellence,
tender and fat, bright fervent broken circle,
where I loved, in perfect health,
the quim below the smock.
You are a body of boundless strength,
a faultless court of fat's plumage.
I declare, the quim is fair,
circle of broad-edged lips,
it is a valley longer than a spoon or a hand,
a ditch to hold a penis two hands long;
cunt there by the swelling arse,
song's table with its double in red.
And the bright saints, men of the church,
when they get the chance, perfect gift,
don't fail, highest blessing,
by Beuno, to give it a good feel.
For this reason, thorough rebuke,
all you proud poets,
let songs to the quim circulate
without fail to gain reward.
Sultan of an ode, it is silk,
little seam, curtain on a fine bright cunt,
flaps in a place of greeting,
the sour grove, it is full of love,
very proud forest, faultless gift,
tender frieze, fur of a fine pair of testicles,
a girl's thick grove, circle of precious greeting,
lovely bush, God save it.

skiminocycle.blogspot.com

abvedit четвртак, 22. август 2019.
The Best Reviewed Books of the Week (August 9, 2019 )

Jia Tolentino’s debut essay collection, Ruth Ware’s gothic thriller, and Jess Row’s examination of white flight in American literature are among the most critically-acclaimed books of the past seven days
*
ARTICLE CONTINUES AFTER ADVERTISEMENT
The Turn of the Key_Ruth Ware
1. The Turn of the Key by Ruth Ware
6 Rave • 1 Positive
“Ruth Ware’s homage to The Turn of the Screw is filled with all of the best gothic elements … compulsively readable and will keep readers guessing until the very last page … Ware expertly weaves in a supernatural element as well … All of these twists and turns might feel unwieldy in the hands of another writer, but Ware is adept at managing multiple plot threads and using them to shock her reader. The beauty of The Turn of the Key is in how it takes the tropes central to the gothic genre, like the isolated haunted house, and gives them a 21st-century spin while still managing to feel fresh and surprising to even the most gothic-averse reader. Straddling the line between horror and thriller, this novel will delight fans of both genres.”
–Elyse Discher (BookPage)
Read an excerpt from The Turn of the Key here

ARTICLE CONTINUES AFTER ADVERTISEMENT
A Pure Heart_Rajia Hassib
2. A Pure Heart by Rajia Hassib
4 Rave • 4 Positive
“Hassib’s novel shines as one of the finest explorations of identity, religion, and culture in modern American literature. Her background leaves her particularly well situated to develop these themes … brilliantly illuminates the complications of our world: the clash of religious beliefs, the uneven division of wealth, our classist snobbery, the failure of our best intentions. Yet the story is not simply an examination of problems. It is also a fervent illustration of the strength and beauty of familial bonds, ties that persist even after death.”
–Donna Meredith (The Southern Literary Review)

A Particular Kind of Black Man_Tope Folarin
2 Rave • 6 Positive
“… spare and affecting … Tunde recounts his troubled upbringing with a hypnotic mix of tenderness and analytic detachment. At times recalling Meursault in The Stranger—another displaced loner who loses his mother—he emphasizes the elusiveness of identity for a young immigrant who never stays long in the same place … More existential than Afropolitan … Folarin’s decision to write about a suburban, working-­class Nigerian family living farther west—as do growing numbers of Africans, especially in Minnesota and Texas—is refreshing because it portrays the estrangement of immigrants outside the enclaves where new arrivals typically cluster … It’s hard not to feel cheated by the neat resolution; the book wraps up just as Tunde starts to complicate his parents’ portraits.”
–Julian Lucas (Harper’s)
Read Tope Forlain on the misguided urge to carve to world into binaries here

Hollow Kingdom_Kira Jane Buxton
4. Hollow Kingdom by Kira Jane Buxton
4 Rave • 2 Positive • 1 Mixed
“…[a] hilariously philosophical and formidable first novel … World annihilation doesn’t necessarily make for a fun read, except perhaps when told by a domesticated crow that has watched a lot of TV and thinks himself half-human. Equally fascinating is the odd squad of dogs, cats and other birds who have joined S.T. in this post-apocalyptic odyssey … Buxton does a stellar job of anthropomorphizing the novel’s animals and adding drama, suspense, tragedy and hope. It’s amazing that such a bizarre and far-fetched story can connect so deeply with our reality and its discussions about social media, climate change, immigration and self-identity. It doesn’t get any weirder, funnier or better than Hollow Kingdom.”
–Chika Gujarathi (BookPage)
Read an excerpt from Hollow Kingdom here

Berta Isla_Javier Marías
5. Berta Isla by Javier Marías
2 Rave • 5 Positive • 2 Mixed
“..a peculiar world, at once vague and precise … Like most of Marías’s novels, Berta Isla revolves around ideas of what we know and do not want to know, of what we do not and cannot know, and the nuances and difficulties of communication. It makes many connections to his earlier works, especially Your Face Tomorrow. Like them, it takes place in a sort of epistemic haze. It is, if anything, more sinuous and satisfying than many of its precursors … Berta Isla is often aware of its closeness to self-parody – the joking Oxford dons doubling up as spies, the slow, mannered prose and hurried sex, the seemingly endless musings and hesitations. But it is also full of humour and intelligence, and ranks as Marías’s best novel in years.”
–Daniel Gascón (The Times Literary Supplement)
Read an excerpt from Berta Isla here
**
Trick Mirror: Reflections on Self-Delusion_Jia Tolentino
8 Rave • 8 Positive
“…[a] phenomenal essay collection … a collection that feels somehow riskier than [Tolentino’s] usual output, unburdened by the demands and constraints of a big, mainstream publication … Tolentino finds…little truths in just about every corner of American cultural life. Her best pieces read like viral Twitter threads written by the Frankfurt School, seamlessly blending cynical humor with academic rigor … It’s this kind of constant self-awareness and inward inquiry that give Trick Mirror its most chewable moments … More often than not, the essays here end up concluding with a well-articulated shrug of the shoulders. If you’re expecting feminist praxis, or ways of repairing the many broken and flawed systems being critiqued in Trick Mirror, you won’t find much of either here. But there’s an undeniable catharsis in seeing such a great writer lucidly communicate the conditions of our most absurd forms of misery.”
–Vincent Acovino (NPR)

Gods of the Upper Air: How a Circle of Renegade Anthropologists Reinvented Race, Sex, and Gender in the Twentieth Century_Charles King
4 Rave • 6 Positive
“… thoughtful, deeply intelligent, and immensely readable and entertaining … The romantic intrigue makes for irresistible reading, but it’s also central to the book’s argument … The very word culture, and the idea that people in one culture can learn from people in others, is taken for granted now. But King shows how revolutionary those concepts were at a time when scientists classified people as savage, barbarian, or civilized, and three-quarters of American universities offered courses in eugenics.”
–Alison Gopnik (The Atlantic)

Our Women on the Ground: Essays by Arab Women Reporting from the Arab World_Zahra Hankir
4 Rave • 5 Positive
“… timely and affecting … The essays contain evocative and emotional imagery; the stories shared by these women are heartrending and deeply humanistic. They show the real cost of war as well as the challenges unique to these female reporters, from enduring sexual harassment to navigating laws that mandate a male escort as they travel … An emotionally resonant and eminently readable anthology of true accounts that will appeal greatly to readers interested in global women’s issues, journalism, and the modern Arab world.”
–Kathleen Dupré (Library Journal)

Time Song: Journeys in Search of a Submerged Land_Julia Blackburn
3 Rave • 4 Positive • 4 Mixed
“…a magical, mesmerising book—a book which makes you feel giddy at the thought of the deep gulf of history hidden just beneath your feet … To describe Time Song as a non-fiction book about the history of Doggerland makes it sound dry and academic, but Julia Blackburn’s approach is anything but. At one point, she describes her modus operandi as ‘trying to learn prehistory hand to mouth as I go along’ and that’s a more-or-less accurate description of what it feels like to read her writing … Blackburn’s book is studded with…imaginative leaps, grounded in science yet evocatively described.”
–Rob Cox (The Scotsman)

White Flights_Jess Row
2 Rave • 8 Positive • 1 Pan
“Utilizing a stunning range—one paragraph moves effortlessly from Nas to Jacques Derrida—Row exposes how many writers use space, time, and style to enact these flights … Perhaps most interesting is the assertion that shame is a key component of these texts, particularly visible in the works of David Foster Wallace. But Row does not only issue blistering critiques, he also provides hope. Drawing on his personal experiences and the work of James Baldwin and other authors, he develops the idea that interracial art represents the possibility of ‘reparative writing.’ Full of brilliant readings and beautifully written, this mind-altering work of criticism establishes Row as one of the preeminent cultural critics of our age.”
–Alexander Moran (Booklist)

abvedit понедељак, 12. август 2019.
Seo Services